𝑩𝒐𝒐𝒌 𝑶𝒇 𝑳𝒊𝒇𝒆🙏✍️

𝑩𝒐𝒐𝒌 𝑶𝒇 𝑳𝒊𝒇𝒆🙏

✍️

ভিতৰৰ যাত্ৰাটো বাহিৰৰ পৰা বেলেগ দেখা যায় আনহাতে ভিতৰৰ পৰা ইয়াৰ প্ৰক্ৰিয়া একেই।  অষ্টৱক্ৰেও কেতিয়াবা এনে পৰিস্থিতিৰ মাজেৰে পাৰ হৈ গৈছে যাৰ মাজেৰে জনক পাৰ হৈ আছে।  সেইবাবেই তেওঁলোকে বাটত হোৱা অসুবিধাবোৰ, ক্ষণ মূহুৰ্তত হোৱা মোহবোৰৰ বিষয়ে ভালদৰেই জানিছিল।  তেওঁ জানে যে অভিজ্ঞতাৰ জগতখনতো এনে অৱস্থা আহে, য’ত অভিজ্ঞতাত চিন্তাটো প্ৰতিফলিত কৰে।  সাধকজনে নিজৰ দ্বাৰা, নিজৰ চিন্তাৰে সম্মোহিত হয়।  এনে অৱস্থাত চিন্তা আৰু আচৰণৰ মাজত সংঘাতৰ পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টি হয়।  জ্ঞানী মানুহৰ দৰে কথা পাতে।  কিন্তু আচৰণ অজ্ঞানীৰ দৰে।  ইয়াত এজন সাৱধান সাধকে চিন্তা, বিশ্বাসৰ বাহিৰলৈ গৈ নিজৰ সম্মোহন ভংগ কৰাটো প্ৰয়োজন।   তেওঁলোকে এনে প্ৰশ্ন কৰে, যাৰ উত্তৰ সকলো মোহ হেৰুৱাই পেলোৱা সকলে দিব পাৰে, যাৰ বাবে পৃথিৱীৰ স্বৰূপ স্পষ্টকৈ দেখা যায়।  প্ৰশ্নটো উৎপত্তিকাৰীসকলৰ সৈতে জড়িত।  প্ৰশ্নবোৰ সেই প্ৰবৃত্তিৰ সৈতে জড়িত, যাৰ বাবে নিজক লৈ চিন্তা কৰাৰ প্ৰয়োজন নাই।  অষ্টৱক্ৰই জনকক সুধিছে, আপুনি আগতে যিবোৰ গুণ সচেতনভাৱে লাভ কৰিছিল, সেইবোৰ এতিয়া স্বাভাৱিকভাৱে বৈ আছে নে নাই?  জগতৰ সকলো গুণ আত্মাৰ স্বতঃস্ফূৰ্ত প্ৰকাশ।  লৌকিক (Material ) মানুহে সেই গুণবোৰ চিন্তাশীলভাৱে গ্ৰহণ কৰে, আনহাতে আত্মজ্ঞানৰ আচৰণত সেইবোৰ সহজেই প্ৰকাশ পায়।  লৌকিক চিন্তাৰ লগত থকাৰ লগে লগে তেওঁৰ প্ৰকৃত ব্যক্তিত্ব স্পষ্ট হৈ পৰে, আনহাতে জ্ঞানপ্ৰাপ্তজনৰ( self knowledge)আচৰণ একোৱেই পিন্ধা নাই বাবে মিলাপ্ৰীতিৰে থাকে।  এই প্ৰশ্নটোৱেই হৈছে সাধকৰ বাবে পৰীক্ষা, যাৰ ওপৰত নিজকে পৰীক্ষা কৰি তেওঁ জানিব পাৰে যে তেওঁৰ মাজত সত্য কিমান গভীৰভাৱে নামি আহিছে অথৱা তেও জানিছে , জীৱনত practical কৰিছে

#Nipulgogoispirituality